эз

и. 1. Нин. б. өслектә кеше яки хайван аягы басудан калган сүрәт. Нәр. б. хәрәкәтеннән, күчеп йөрүеннән соң калган сызык, батып кергән урын. Сызык 2. Юл 3. Йөреш, аяк тавышы кеше аяк эзе басылгач 4. Нәр. б. тиюдән, бәрелүдән, чатнаудан, кысылудан, тырнаудан һ. б. ш. калган билге, урын 5. күч. Юнәлеш, тормыш, көрәш юлы аталар эзеннән бару 6. күч. Берәр психик кичереш билгесе, кеше йөзендә, уй-күңелендә чагылышы 7. Берәр нәрсәне ачыкларга, ачарга ярдәм итә торган билге, җеп очы. Кемнең дә булса эшчәнлегенең яки берәр вакыйганың һ. б. ш. шаукымы, тәэсире, шуның нәтиҗәсе. күч. Сөйләшүдән яки нин. б. вакыйгадан соң калган тәэсир 8. күч. рәв. ЭЗДӘН – Артыннан. Кемнең яки нәрсәнең тәгълимәтенә ияреп, үрнәк алып 9. күч. ЭЗЕННӘН – Нәр. б. кайгыртып, хәстәрен күреп